Villa Ticca

Hoi allemaal,

Het is pas donderdag, maar voor mijn gevoel zit ik hier al meer dan een maand!
Maandag, dinsdag en woensdag zijn we naar Villa Ticca geweest. :-)
We nemen iedere dag om 8 uur ’s ochtends de bus en zijn dan ongeveer rond 9 uur bij de opvang. Met de bus gaan is ook een hele gekke ervaring! Je moet er heel snel inklimmen en geeft je geld dan aan de chauffeur. Daarna probeer je ergens een plekje te bemachtigen, meestal moet je staan, omdat de bus echt overvol zit. Vervolgens wacht je totdat je eruit wil en dan druk je op het knopje. De bus kent geen echte haltes. Met de bus gaan is wel echt veel leuker dan met de taxi, omdat de echte Ecuadorianen ook allemaal met de bus gaan.

Op maandag namen we onze koffers mee naar Villa Ticca. Thuis hadden we allemaal een extra koffer gevuld met spulletjes, zoals schoentjes, knuffels, poppen, kleding, kleurpotloden en speelgoed. Op de voorkant van de opvang staat een tekening van een koe, buurtbewoners kennen Villa Ticca ook wel als ‘het koetje’. We kregen eerst een rondleiding. Villa Ticca heeft vier verschillende groepen, een groep met 2-3 jarigen, een groep met 3-4 jarigen, een groep met 4-5 jarigen en ten slotte nog de escolares. De escolares hebben ’s ochtends school en komen ’s middags naar Villa Ticca voor huiswerkbegeleiding en activiteiten. Toen we bij de verschillende klasjes binnenkwamen werden we enthousiast begroet door de kinderen. Héél lief! Villa Ticca heeft een eigen keuken, waar Maria de hele dag staat te werken om voor alle kinderen ontbijt, lunch, sapjes en een tussendoortje te maken. Ook hebben ze een kantoor, een ruimte waar de kinderen medisch onderzocht kunnen worden, een eetzaaltje en een binnenplaats, waar de kinderen kunnen spelen. Elke dag doen we een andere activiteit. Op maandag begon ik in de keuken. Eerst ging ik de radijsjes schoonmaken en snijden. Daarna moest ik ze raspen. Daarna kwam de eerste groep, met de allerkleinsten, eten. Ik heb toen de schaaltjes met soep, de glaasjes limonade en de bakjes met rijst, radijssalade en vlees uitgedeeld. Daarna ging ik helpen bij de kleintjes. Sommige kunnen zelf niet goed eten en dan moet je ze daar even bij helpen. Sommige kinderen krijgen thuis bijna niets en soms zelfs helemaal niets te eten. Daarom is het zo belangrijk dat de kinderen hier wel hun hele bord leeg eten en niets laten staan. Het is onvoorstelbaar dat er dus kinderen zijn die om 1 uur ’s middags hun laatste maaltijd voor die dag krijgen. Daarna heb ik weer geholpen met afruimen en vervolgens heb ik ook bij de andere twee groepen geholpen met het klaarzetten en uitdelen van het eten. Tot slot heb ik nog geholpen met het schoonmaken van de keuken. Op dinsdag ging ik helpen bij de groep van 4-5 jarigen. We gingen dierenplaatjes knippen en plakken en daarna gingen de kinderen het getal 7 leren. Ik vind het wel lastig dat ik geen Spaans spreek, omdat het heel leuk is om met de kinderen te communiceren. Voor de kinderen is dit helemaal geen probleem, ze vinden het gewoon heel fijn dat je aandacht voor ze hebt, al is het maar even samen wat knippen of plakken. Hierna hadden de kinderen even pauze en mochten ze lekker buitenspelen op de speelplaats. Daarna gingen we puzzelen. Tussendoor heb ik van een paar kinderen de achtergrond verhalen gehoord. Dit zijn echt hele heftige verhalen. Het zijn stuk voor stuk zulke lieve kinderen en als je dan hoort wat ze allemaal meemaken, dan is dat zo oneerlijk en onrechtvaardig. Daar had ik het dan ook wel even moeilijk mee. Bij Villa Ticca kunnen de kinderen echt even kind zijn en dat is fantastisch. Toen we klaar waren met puzzelen gingen de kinderen eten. Ook in deze groep kunnen sommige kinderen weer moeilijk eten, dus hielp ik ook hier weer bij. Daarna moesten de tanden gepoetst worden, hier heb ik ook een kindje mee geholpen. Daarna gingen sommige kinderen slapen en werden anderen opgehaald door de ouders. Op woensdag ging ik Annelies helpen. Zij werkt ’s middags met de escolares en ’s ochtends doet ze activiteiten met Kevin en Danniella. Een broertje en zusje die al vanaf het begin bij Villa Ticca komen. We deden de hele ochtend spelletjes en het was erg leuk!
Vrijdag is alweer onze laatste dag bij Villa Ticca in Quito. Echt heel erg jammer dat de tijd zo snel gaat. De kinderen zijn echt heel erg lief en het is geweldig om hier vrijwilligerswerk te mogen doen.

Op maandag, dinsdag en woensdag hadden we 's middags ook Spaanse les. De Spaanse school, Ecole Idiomas, zit naast ons hostel. Bij deze school komen mensen van over de hele wereld om Spaans te leren. Het is een hele mooie school met een grote ruimte waar een tafeltennistafel staat en waar je lekker kan zitten. Ook hebben ze een buitenplaats, verschillende lokalen en een keuken. De school organiseert ook allerlei leuke activiteiten, zoals salsales en excursies naar de Galapagos eilanden. Het is echt een ontmoetingsplek voor jongeren. Onze Spaanse lerares, Silvana, is echt ontzettend aardig. Ze legt heel goed uit, waardoor je het makkelijk kan begrijpen. Verder is het ook heel fijn dat de lessen zelf in het Spaans gegeven worden en niet in het Engels. Hierdoor pak je het veel sneller op. De lessen waren echt ontzettend leuk. Op woensdag gingen we tijdens de Spaanse les Ecuadoriaans koken. We maakten bananas fritas (gebakken banaan) en empanadas. Empanadas zijn een soort pasteitjes met een vulling. Je kan ze vullen met kip, kaas of vlees. Wij kozen ervoor om empanadas met kaas te maken. Het koken was erg leuk om te doen. Ik ga dit thuis zeker nog eens maken. Toen we alles klaar hadden, gingen we buiten de tafel klaarzetten en gezellig samen eten. Na de kookles hadden we van 6 tot 7 uur ’s avonds Salsales. Dit was echt heel erg leuk om te doen! We hadden les in een echte salsaschool. Ik had van te voren niet gedacht dat ik het zo leuk zou vinden, omdat ik nooit heel goed ben geweest in dansen. Toch pakte ik de pasjes vrij snel op en ik had er enorm veel plezier in. De anderen vonden het ook allemaal erg leuk. ’s Avonds zijn we naar een echte Zuid-Amerikaanse salsaclub geweest. Het is hier de gewoonte dat je op de dansvloer staat en wacht totdat je door een jongen gevraagd wordt om te dansen. Jongens komen hier ook vaak alleen naartoe, dat is toch wel anders dan in Nederland, waar je vaak als stel gaat.

Vandaag is het een vrije dag in Ecuador. We gaan ’s ochtends eerst op huisbezoek bij een aantal kinderen van Villa Ticca. Daarna gaan we met de escolares naar de sportvelden om te tennissen. En 's middags gaan we naar de Telefériquo. Dit is een grote kabelbaan die de berg opgaat. Eenmaal boven heb je een mooi uitzicht over de stad. :-)

Tot het volgende reisverslag!