Nieuwe ervaringen opdoen en afscheid nemen

Het is hier nu zaterdag, iets over half 4 's middags. Ik had in mijn vorige blog al aangegeven dat ik de afgelopen week een hele slechte internetverbinding had, daarom volgt nu de rest van mijn week in Peguche. :-)
Ik hoop dat jullie het leuk vinden om te lezen!

Op woensdag-, donderdag- en vrijdagochtend zijn we ook naar de kinderopvang in Peguche geweest om daar vrijwilligerswerk te doen. Vanaf ons hostel is het ongeveer 15 minuten lopen. Onderweg komen we elke keer mensen tegen. Mannen die met koeien aan een touw lopen, oude vrouwtjes met enorme zakken stro op hun rug, moeders met hun kinderen, ze zijn allemaal even vriendelijk. Ook zien we kippen over het erf rennen, varkens die in de modder wroeten en zwerfhonden die opzoek zijn naar een laatste restje voedsel. Iedere keer als we bij de kinderopvang binnenkomen zeggen alle kinderen ons vrolijk gedag. We hebben allerlei verschillende activiteiten gedaan, maar meestal waren we gewoon buiten met de kinderen omdat het echt prachtig weer was. Alleen op donderdag regende het bijna de hele ochtend. Toen zijn we eigenlijk de hele ochtend binnen geweest en hebben we daar van alles gedaan. Zo hebben we geholpen met het kleuren en plakken van een bloem, gingen de kinderen leren hoe ze de ‘2’ moesten schrijven en hebben we gepuzzeld.
Op vrijdag was het wel weer een prachtige dag en hebben we bijna de hele ochtend buitengespeeld met de kinderen. Het was ons eerder opgevallen dat de kinderen geen bal hebben om mee te spelen. We besloten daarom om voor ons afscheid vier ballen te kopen. Twee voor iedere klas. De kinderen vonden het erg leuk en vooral de jongens hebben een hele tijd met de ballen gespeeld. Toen kwam het echte afscheid ook steeds dichterbij. We hebben met z’n allen een groepsfoto gemaakt en daarna hebben we alle kinderen een chocolaatje gegeven. De meeste kinderen eten niet zo heel vaak chocolade, omdat het hier erg duur is. Het was dus een echte traktatie en ze vonden het heerlijk! Daarna hebben we nog even afscheid genomen van de medewerkers en toen zijn we terug gegaan naar het hostel. Ik vond het vrijwilligerswerk in Peguche heel erg leuk! We hebben in die korte periode echt een band opgebouwd met sommige kinderen. Het is altijd weer lastig om dan afscheid te nemen, maar ik ben blij dat we een week lang op de opvang konden helpen. Het was een onvergetelijke ervaring waar ik vaak aan terug zal denken!

Op woensdagmiddag gingen we naar het lokale ziekenhuis Jambi Huasi in Otavalo. We kregen eerst een filmpje te zien over het ziekenhuis. Niet alle ziekenhuizen in Ecuador zijn even toegankelijk voor de bevolking. De indianen en afro ecuadorianen worden lang niet altijd geaccepteerd. In dit ziekenhuis worden alle verschillende bevolkingsgroepen in Ecuador gerespecteerd en dat maakt het veel toegankelijker voor de lokale bevolking. De artsen werken hier ook nauw samen met traditionele medicijnmannen. Na het bekijken van het filmpje kregen we een eireiniging. Hiervoor moesten we alleen allemaal nog even 2 eieren kopen, haha! Bij een eireiniging gaat de Sjamaan met een ei langs je lichaam, daarna slaat ze het stuk in een bakje. Vervolgens ‘leest’ ze het ei en zegt ze iets over je gezondheid. Daarna gaat ze met het andere ei langs je lichaam, dit is om te kijken of er nog iets zit wat ze in eerste instantie over het hoofd had gezien en om je te reinigen. Ik vond het heel apart en het kietelde vooral ook heel erg. Ik weet niet echt wat ik er van moet vinden, maar voor de Ecuadorianen is het heel normaal om af en toe een eireinging te doen. Daarom vond ik het zeker bijzonder om eens meegemaakt te hebben! Bij mij kon ze bij het eerste ei niks zien. Bij het tweede ei vroeg ze of het klopte dat ik regelmatig last heb van mijn onderrug. Dit kon ze zien, zei ze. Daar heb ik inderdaad best vaak last van, dus het was wel heel apart dat ze dat zei. Je kan in het ziekenhuis ook een reiniging doen met een cavia. We zagen op het filmpje hoe dit ging. Ze gaan dan met een levende cavia langs je lichaam. Daarna wordt de cavia opengesneden en vertelt de medicijnman je of je gezond bent of dat er iets met je aan de hand is. Eerlijk gezegd vind ik dit nogal zielig voor de cavia! Hij wordt niet gelijk doodgemaakt en in het filmpje hoorde we hem ook heel hard piepen! Toen we het kamertje binnenkwamen voor de eireiniging zagen we ook een bakje met ingewanden onder de tafel staan. Maar goed, de eireining was dus wel erg leuk om een keer meegemaakt te hebben!
O ja, op woensdag hadden we ook nog wat onverwachte gasten in onze kamer. Twee hele dikke kevers, bbrrr. Van die grote met een harde schild. Gelukkig hebben we ze uit onze kamer kunnen verjagen.

Op donderdagmiddag gingen we paardrijden. Dat was echt geweldig om te doen. Ik heb heel weinig ervaring met paardrijden maar gelukkig ging het heel goed. We reden door het Andesgebergte en dat was echt adembenemend mooi! Onderweg kwamen we langs allemaal maïsvelden waar de mensen hun vee aan het hoeden waren, ook liepen er overal varkens en kippen rond en kwamen we langs allemaal erfjes waar kinderen aan het spelen waren en waar de was hing te drogen. Op die manier zie je echt heel veel van de lokale bevolking en van het echte leven in Ecuador. Ook reden we door een stukje Ecalyptusbos waar het heerlijk rook. Het uitzicht was echt schitterend met de prachtige bergen voor ons! We reden helemaal naar La Lechera, de heilige boom. Inmiddels was het een beetje gaan regenen dus besloten we om geen tussenstop te maken. Het pad werd steeds modderiger. Na ongeveer twee uur paardgereden te hebben kwamen we bij een redelijk stijl pad. Mijn paard gleed weg en durfde niet meer verder naar beneden. Hij gooide een paar keer wild zijn hoofd omhoog. Toen besloot ik om af te stappen en het laatste stuk te voet te lopen. Zelfs ik had hier echt moeite om rechtop te blijven staan, zo glad was het! Uiteindelijk waren we helemaal drijfnat van de regen en waren we blij dat we heerlijk warm konden douchen en daarna lekker met een dekentje bij de openhaard konden zitten!

’s Avonds hebben we met z’n vijven een cavia besteld. Cavia wordt veel gegeten in Ecuador. We wilde het allemaal wel eens proberen. Er zit niet zo veel vlees aan een cavia dus we konden allemaal een klein stukje nemen. Het smaakte een beetje naar kip, maar dan minder taai. Heel lekker!
De rest van de avond zaten we heerlijk te kletsen voor de openhaard. Wat een leven, ik wil nog lang niet naar huis!

Gisteren zijn we aan het einde van de middag met de bus teruggegaan naar Quito. Het was al donker toen we hier aankwamen en overal waar je keek zag je lichtjes, echt heel mooi! ’s Avonds hebben we afscheid genomen van de meiden die ons tijdens de reis hebben begeleid, Tessa en Annelies. Daarna zijn we voor de laatste keer met z’n vieren uiteten geweest.
Vanaf vandaag gaan we allemaal onze eigen weg. Rieneke ging vandaag weer naar huis, Lisa gaat naar de Galapagos, Jeanet naar Bellavista en naar Baños en ik ga de komende week naar de kust. Vandaag hebben we dus afscheid van elkaar genomen. Het waren twee fantastische weken waarin we heel veel plezier met elkaar hebben gehad. Het is jammer om afscheid van elkaar te nemen en ik ga ze alle drie ontzettend missen! Gelukkig gaan we elkaar in Nederland zeker weer zien en dan ben ik ook zeker erg benieuwd naar hun verhalen. :-)

Ik had vandaag een vrije dag en ben om 1 uur ’s middags naar mijn volgende hostel, Secret Garden gegaan. Hier slaap ik de komende nacht in een dorm, met allemaal stapelbedden. Bij het hostel zit een heel mooi dakterras met een fantastisch uitzicht. Vanaf het terras kan je Old Town zien liggen, echt prachtig!
's Avonds heb ik hier ook gegeten en dat was heel gezellig! Met z'n allen aan een lange tafel. Op die manier raak je heel snel met elkaar aan de praat. Zo zat ik met een heel aardig Zweeds koppel te praten die van Quito naar Buenos Aires gaan reizen!

Morgen ga ik de Cotopaxi beklimmen en dan ga ik ’s avonds met de nachtbus naar Puerto López, aan de kust van Ecuador. Hier blijf ik tot aanstaande vrijdag. Ik ben benieuwd hoe het aan de kust zal zijn, maar ik heb er in ieder geval heel veel zin in!

Liefs,
Ingrid